Endonezya

26 Haziran 2008 · Zehra Arslan

Yıl 1998, 121 Amerikan dolarına Singapur’a uçak bileti buldum. Bu fırsat kaçmazdı. Hemen internetten kalınacak yerleri ayarlayıp ve bir plan yapıp uçuş hazırlıklarına başladım. O zamanlar Türkiye’de internet kullanımı pek yaygın değildi, buna rağmen otel rezervasyonunu internet üzerinden yapıp kredi kartıyla ödeyen nadir Türk insanlarından biri ben oldum sanırım.

Önce Endonezya’ya sonra Singapur’a gitmeye karar vererek yola koyuldum. O zamanlar Bali Adası pek meşhur olmadığı için sadece Jakarta içinde kalabildim. 4 yıldızlı, gayet güzel bir otelde kaldım. Adını şu an hatırlamıyorum. Ancak oldukça ucuz olduğunu söyleyebilirim. Bugünün parası ile Pizza Hut’da 1 kişilik pizza 1-2 TL ve içebildiğiniz kadar tropik meyve suları 1 TL idi. Endonezya insanları oldukça sıcak kanlı. Hele de Müslüman olduğunuzu öğrenirlerse son derece dostane tavırlar içerisine giriyorlar.

Jakarta’da Taman Anggrek adlı bir alışveriş merkezine gidip birçok markayı 5-6 TL ödeyerek satın alabilirsiniz. Hatta ben bavul satın alıp içini doldurmuştum. O yıllarda bir tek burası vardı bugün gittiğinizde bir çok alışveriş merkezi açılmıştır mutlaka. Burada görülmeye değer Sea World adlı dev bir akvaryum var. İçine girip yürüyebilirsiniz ve hiç görmediğiniz okyanus balıklarını burada görmeniz mümkün. Hatta bu konuda güzel bir anım var. Kaldığım otelde mümkün olduğunca bildiğim şeyleri yemeyi denedim. İlk gece mangalda balık vardı ve ben de içim rahat siparişimi verdim. Balık geldi fakat rengi biraz şeffaf gibiydi, ağzıma atıp çiğnediğimde bir türlü bitmedi, jel şekerler gibiydi. Garsonu çağırıp sorduğumda “bu jelly fish” dedi. Hımmm deyip devam ettim. Ertesi gün akvaryuma gittiğimde deniz anasının önünde jelly fish yazısını görünce midemde bir gariplik hissettim.

Jakarta’da gönlünüz el verirse insanların kullandığı çekçeklere de binebilirsiniz. Çekçekler insanların kol gücüyle çektiği iki tekerli basit bir araçlar. Denemek isteyerek binip 1 dakika sonra büyük bir üzüntü ile indiğimi çok net hatırlıyorum. Bir ülkenin insanlarının bu kadar fakir olması oldukça üzüntü verici.

Her türlü şey çok ucuz demiştim. Kaldığım otelde sadece 5 TL’ye 1 saat çok güzel masaj yaptırdığımı da eklemek istiyorum. 2-3 gün Jakarta’da kaldıktan sonra resepsiyona deniz kenarındaki balıkçı kasabalarına gitmek istediğimi bildirdim. Fakat bana acilen Endonezya’yı terk etmem gerektiğini söylediler. “Yarın burada çok büyük olaylar çıkacak, hayatınız tehlikeye girebilir” dendi. O dönemde Suhartu isimli bir hükümdar baştaydı ve Endonezyalı Müslümanlar yönetimden memnun değillerdi. Endonezya halkı özellikle de ülkede yaşayan yabancılardan rahatsızlık duyuyordu. O gün acilen açık olan bir seyahat şirketi bulup ertesi sabah Singapur’a giden ilk uçağa bilet aldım. Singapur’a ulaştığımda televizyondan bir önceki gün gezdiğim sokaklarda yabancıların kafasını kesip kazıkların üzerinde taşıdıklarını gördüğümde kendimi oldukça şanslı hissettim.

O dönemde fotoğrafla bugünkü gibi ilgilenmediğimden dolayı buraya eklediğim fotoğraflar pek iyi değil. Endonezya’ya nasıl gidilir derseniz. Sadece uçak biletinizi alıp gidebilirsiniz. Benim gittiğim yıllarda Türklere vize uygulaması yoktu. Ancak sonraki yıllarda vize uygulaması başladı kapıdan girişte 25 USD karşılığı 30 günlük vize almanız mümkün. Vize var ama girişte almak oldukça rahat o yüzden uçağa binip gitmenizde bir sakınca yok.

Yorumlar

Pelin | 9 Nisan 2017, 00:28

Endonezya ve Balide yasamis biri olarak: 12 ay sivrisineklerle savasmak (hastalik tasiyan), fareler, ucan dev hamambocekleri ile hergun karsilasmak. Cop yakma kokusunu ve pis havayi solumak. Kaldirimsiz ve pis sokaklarda yurumek. Yabanci oldugunuz icin her daim kaziklanmak. Bunlari goze aliyorsaniz yerlesin. Yoksa 5 yildizli otellerde tatilinizi yapip donun.

Endonezya

Yorumlar

Yorumunuz?

YURTDIŞINDAN

HABERLER

YURTİÇİNDEN