Alaçatı

Tatilimizi geçirmek ve yeni yerler keşfetmek üzere eşimle Çeşme Alaçatı’ya gitmeye karar verdik. Antik çağda adı Agrilia olan Alaçatı, İonia diye adlandırılan bölgenin tam merkezinde yer alır. İon kentleri 7. yüzyılda altın çağlarını yaşamış. Bu dönemde 12 şehirden oluşan İon birliği özellikle bilim, felsefe, heykeltıraşlık ve mimaride dünyaya yol göstermişler. Alaçatı’ya en yakın İon kentleri Ildırı; yani Erythrai. Sakız Adası; yani Chios ve Urla iskelesi eski adıyla Klazomenai’dir.

Bugün Klazomenai denen bölgede bilinen en eski yağ fabrikası bulunmakta. Yolunuz düşerse görmenizi tavsiye edeceğim bir yer. Oldukça ilginç bir yağ fabrikası, adım adım nasıl yağ elde edildiğini görüyorsunuz. Fabrika deyince tabiki o günlere göre düşünmemiz gerekir, toplamda 60-70 metrekarelik bir alana kurulu bir bina.

Alaçatı’da yaşayan bir arkadaşımız olduğu için kendimizi şanslı sayıyorum çünkü Alaçatı’da otel ve pansiyon fiyatları bir hayli yüksek. Nedenini bilemiyorum ama başka tatil beldelerine göre Alaçatı’nın değişik bir havası var. Gittiğiniz bütün kafeteryalar ve restoranlarda, duvarlar beyaz boyalı, masalar ahşap ve üzerlerinde beyaz örtüler, çeşitli bitkiler veya objeler ile süslenmiş. Ahşap ve beyaz örtüler, tüller buraya değişik bir güzellik veriyor. Alaçatı Belediyesi plastik sandalye ve masaları yasaklamış, bu yüzden bütünde güzel bir ahenk yakalanmış.

İlk gün yakınlarda bir plaja gitmek istediğimiz için bir kaç yıl önce açılmış olan Babylon adlı plaja gittik. Buraya giriş 15 TL. Sizi çimlerin üzerinde büyük minderler, etrafı beyaz tüllerle çevrilmiş tahtırevanlar ve kum alanda gölgelikli şezlonglar karşılıyor. Öğle yemeğinizi burada ufak tefek atıştırmalarla yapabilirsiniz. Denizin çok soğuk olduğunu hemen belirtmek istiyorum, öyle ki yüzüp çıktığınızda uzunca bir süre üşüyorsunuz çünkü hiç durmayan bir rüzgar var. Bu rüzgar sörf yapmak isteyenleri de Alaçatı’ya çekiyor.

Plaja giderken belki de hayatınızda görmediğiniz kadar çok sörfçüyü bir arada görme şansına sahipsiniz. Sörf dersleri saat ücreti ile veriliyor 10 saati 350 TL. Bu kadar zaman içinde öğrenildiğini söylediler. Kendinize ait bir sörf takımınız olsun isterseniz biraz kesenin ağzını açmanız gerekiyor. Sadece sörf tahtası 1300 Euro civarında. Bu satırları önceki Alaçatı ziyaretimde yazmıştım. Ancak 2011 yılında gittiğimde Babylon denen plajın başka bir yere taşınmış olduğunu gördüm. Çağla Kubat Alaçatı’ya yeni bir sörf okulu açmış ve burada Pegasus sponsorluğunda sörf turnuvaları yapılıyordu.

Plaj seçenekleri için birkaç alternatif mevcut. Babylon’un hemen yanında halka açık bir plaj olan Çark plajı var. Halka açık deyince sakın aklınıza Caddebostan plajı gelmesin. Son derece düzgün bir plaj, buraya giriş ise kişi başı 7 TL. Bunun karşılığında bir gölgelik ve bir şezlong alabiliyorsunuz. Yemek seçeneği için ise bu kez yan tarafınızda Süzer Otelin plaj barı var. Fiyatları da oldukça makul, bir kişi 6 TL ye yiyecek ve içecek alabiliyor. Bu plaj barda İzmir’in meşhur kumrusunu yemenizi tavsiye ederim. Buraya 2011 yılı için yeni bir ekleme yapma gereği duyuyorum: halk plajı bu yıl belediye tarafından kaldırılmış. Herhalde herşeyin tavan şekilde pahalı olduğu Alaçatı’ya çok ucuz geldi. Artık yan tarafdaki otelin plajından denize girebilirsiniz. Buraya hafta içi kişi başı 15 TL hafta sonu ise 20 TL ödeyerek iki kişiye bir şemsiye ve iki şezlong ediniyorsunuz. Bu plajın yan tarafından hiç ücret ödemeden şimdilik denize giriliyor. Bunun için bir havlu ve kendi şemsiyeniz yeterli ama sadece şimdilik böyle seneye ne olur bilinmez.

Alaçatı’ya yakın yerlerde denize girmek için değişik seçeneklere sahipsiniz. Bunlardan biri de dolmuşların kapısına kadar gittiği, hem kaplıca hem deniz olan Şifne Kaplıcası. İlk etapta bana yaz ortasında kaplıca fikri itici gelmişti; ama gittiğimde oldukça memnun kaldım. Belediyenin işlettiği güzel bir tesis var. Denize 20 metre mesafede üstü açık bir kaplıca havuzu düşünün, havuza girip bunaldığınızda kendinizi hemen denize atabiliyorsunuz. Şifne’de deniz Alaçatı gibi rüzgarlı olmadığı için neredeyse ılık denebilir. Tesisin içinde bir de restoran mevcut, burada öğle yemeği yiyebilirsiniz. Kaplıcaya hafta içi giriş 12,5 TL, hafta sonları ise 15 TL. Konaklama imkanı da var ama bunu belki yaşlanınca düşünürsünüz.

Gezmek ve denize girmek için Alaçatı’ya yakın bir başka yer olan Ildırı’ya gidilebilir. Burada hem antik yerleşimlere ait kalıntılar, hem de çok güzel bir sahil sizi bekliyor. Ayrıca Çiftlikköy, Altınkum ve Pırlanta plajları ile Aya Yorgi Koyu ve Ilıca’da alternatif plaj noktaları olabilir.

Akşamları Alaçatı’da birşeyler yemek isterseniz bu elit görüntünün faturası da ona göre oluyor. Ancak size Adaçatı Cafe’yi tavsiye edebilirim. Burası hem 4 odalı minik bir otel, hem de restaurant. İşletmecileri iki bayan. Alaçatı’ya özgü beyazlar içinde bir mekan, sunumlar çok keyifli ve yemekler oldukça lezzetli. İki kişilik yemeği bitiremiyorsunuz ve alkol almazsanız fiyat 2 kişi için 40 ytl. Bu Alaçatı’da kolay bulamayacağınız bir fiyat. (Adaçatı cafe: Hacı Memiş mah. Mithatpaşa caddesi No:7 tel: 0232-716 77 63) Elbetteki her zaman tost, ayran gibi daha uygun bir seçeneğe de sahipsiniz :) Benim tavsiyem keyifli bir akşam yemeğini uygun fiyata yemek isterseniz geçerli.

Akşam yemeğinden sonra birşeyler içmek veya tatlı yemek isterseniz size Yıldız hanımın eşi ile birlikte işlettiği Wabi Sabi’yi tavsiye ederim diye yazmıştım geçmiş yıllarda. Ancak Wabi Sabi konusundaki tavsiyemi geri çekiyorum. Aşağıda göreceğiniz yorumlardan da anlayacağınız gibi burası son yıllarda sürekli fiyat artıran bir yer halini almış gözüküyor. Bu mekanın yerine size Alaçatı Kumrucu Kale’yi tavsiye ederim. Burası hemen Cumhuriyet Caddesinin başında Alaçatının en eski mekanlarından biri sanırım. Eski hali ile de yeni hali ile de burası bir fırın ancak bugünlerde biraz daha moda ürünler üretip satıyor. Sakızlı kurabiye, boyoz, çay ve pastahane işi bir çok şeyi uygun fiyatlı bulabileceğiniz bir mekan.

Geçmiş yıllarda Alaçatı’da caminin bulunduğu meydanda her gün antika pazarı kuruluyordu. Burada bazen oldukça güzel şeylere rastlamanız mümkündü. Maalesef 2011 yazında gittiğimde kaldırılmış veya artık kurulmaz olmuş. Belki de sebep bu alanın büyük çoğunluğunu kafelerin kaplamış olmasıdır. Geçmiş yıllarda en çok keyif aldığım yerlerden biri bu antika pazarıydı.

Ancak antika merakınız varsa güzel bir mekan tavsiye edebilirim. İsmi POP adresi Hacımemiş Mah. Dutlu Kahve Sk. No: 22. Bu mağazadan içeri girdiğinizde çocukluğunuz, hatta büyükannenizin size anlattığı anılarınızda kalanlar geri gelecek. Mağazadaki antikalar yıllar süren bir uğraş sonucu bir araya getirilmiş ve kesinlikle değişik bir atmosferde sergileniyor. Bir köşeye gittiğinizde 1950’lere başka bir köşede ise 1940’lara gidebilirsiniz. Cumartesi günleri kurulan geleneksel Alaçatı pazarı da gezilebilir. Istanbul’un ünlü mağazalarındaki tekstil ürünlerini burada küçük defoları nedeniyle 2,5 ile 3,5 TL arasında satın almanız mümkün. Nerden mi biliyorum çünkü sabah erkenden kalkıp eşime ve bana bir sürü şey satın aldım. Alaçatı’nın içinde akşamları kurulan Çatladı Kapı çarşısı da görülebilecek yerler arasında.

Siz de bizim gibi internet bağımlısı iseniz İmren cafede birşeyler yerken kendi dizüstü bilgisayarınız ile internete bağlanmanız mümkün. Bizim gibi koltuğunuzun altında Notebook ile gezmiyorsanız internet salonları da mevcut. Alaçatı’da herşey pahalı olduğu gibi konaklama fiyatları da oldukça yüksek. Ancak kalacağım yerden çok beklentim yok derseniz size hostel tarzında bir yer önerebilirim. Buraya çok beklenti ile gitmemenizi en başta söylemek isterim. CC11 isimli işletme, hostel, bar ve aynı zamanda restoran olarak hizmet veren bir yer. Mekan 2011 yılında açılmış işletmeciler bir sonraki sezonda kalınacak yerlerin çok daha iyi konumda olacağını söylediler. Ancak restoran kısmına gönlünüz rahat gidebilirsiniz. Fiyatlar Adaçatı Cafe’de olduğu gibi burada da oldukça makul ve yemekler lezzetli. Hostelde 2011 yılı kişi başı konaklama fiyatı ise oda kahvaltı 50 TL, ben Alaçatı’da daha uygun bir fiyat duymadım açıkcası. Mekan Cumhuriyet Caddesi 11 numarada yer alıyor ismide buradan geliyor zaten CC11.

Alaçatı’yı 6 yıl önce ilk gördüğümde çok güzel bir yer olduğunu düşünmüştüm ancak sonraki yıllarda her gittiğimde çok kalabalık olmaya başladığını ve Alaçatı’ya yakışmayan bazı mekanların açılıp bir grup esnafın adeta vurgun yapma sevdasında olduğunu gördükçe üzülür oldum. Bundan belki bir 25 yıl önce burası bir tarım ve balıkçı kasabası iken her şey çok daha güzelmiş. Şimdi gördüğüm o ki yerli halk sokağa çıkamaz olmuş. Tabir yerindeyse kendi yaşadıkları yerde azınlık konumuna düşmüşler. Elbette bu olup bitenlerden rahatsız oluyorlar. Bir yanda yerel kıyafetleri gezen yerli halk, diğer yanda mini eteklerle ve topuklu ayakkabılarla birbirine şov yapmak için ve para harcamak için Alaçatı sokaklarında dolaşanlar.

Ama tüm bunlara rağmen ben yine de Alaçatı’yı seviyorum, dar sokakları ve mimarisini nadirde olsa kapı önünde oturan Alaçatı’nın yaşlılarını görüp onlarla sohbet etmeyi seviyorum. Alaçatı’yı görmek isterseniz benim yaptığım gibi sabah 7 ile 8 arasında yola düşmenizi öneririm. O zaman tüm kalabalığından arınmış hali ile gerçek Alaçatı’yı, dar ve parke taşı döşeli sokaklarını sabah ışığının güzelliği ile görüp fotoğraflayabilirsiniz.