Etiyopya Karo Kabilesi

Etiyopya Karo Kabilesi bana göre belkide bu bölgedeki en şanslı kabilelerden birisi. Çünkü suyun kenarında yaşıyorlar. Bu ülkede çok fazla su kaynağı olmasına rağmen suya ulaşıp kullanmak genelde sıkıntılı. Karo kabilesi Etiyopya’da bulunan 83 kabileden biri. Omo Vadisi’ne giderken benim en çok görmek istediğim kabilelerin başında yer alıyordu. En büyük nedeni ise kabilenin yaşam alanının Omo Nehri kıyısında olmasıydı. Nehir fotoğraf çekimi için oldukça güzel bir fon oluşturuyor.

Bu bölgedeki her kabilenin ön plana çıkan bir özelliği var. Karo Kabilesi vücutlarına beyaz tebeşir, sarı mineralli kaya tozu, pudra haline getirilmiş demir cevheri ve odun kömürü ile çizdikleri değişik desenlerle ön plana çıkıyor. Daha önce yazdığım Hammer Kabilesi kadınlarının saçlarını boyayıp örmeleri ve taktıkları değişik kolyelerle ilgimi çekmişti. Karo kabilesindeki tüm kadınlar ve erkekler cinsiyet ayrımı olmaksızın vücutlarını boyuyorlar. Onlar için bu boyanmanın temelinde daha hoş görünmek yatıyor ancak bazen de rakiplerini korkutmak amacı ile vücutlarını boyuyorlar. Kendine bakan insanlar nasıl kendilerini daha iyi hissediyorsa, Karo kabilesinde insanlar boyandıklarında kendilerini daha iyi hissediyorlar. Erkekler bu şekilde cinsel olarak daha çekici olduklarını düşünüyorlar. Kabile üyeleri vücutlarına çizdikleri bu desenleri neredeyse her gün yeniliyorlar ve desenler her gün değişiklik gösterebiliyor.

Tüm ülke genelinde kabileler birbirlerinden uzakta; ama kabile olarak bir arada toplu yaşıyorlar. Karo Kabilesi de yaklaşık 1500 – 2000 kişiden oluşuyor. Bu rakam tahmini elbette. Kabilelerde hiç bir zaman nüfus sayımı yapılamadığından, gerçek rakamı bilmeniz de imkansız. Hükümet yetkilileri bu tip işler için kabileleri pek razı edemiyor. Modern olan herşeyi, giyinmeyi (normal şehir kıyafetleri), okumayı, yazmayı, çalışmayı neredeyse hepsi red ediyorlar.

Bu kabileler böyle bir durumda ne yer, ne içer derseniz, geçimlerinin en büyük bölümünü diğer tüm kabileler gibi büyük baş hayvancılık ve keçi oluşturuyor. Ancak buna ek olarak tarım yapıyorlar, mısır, darı ve fasulye yetiştiriyorlar. Karo’lar nehir kenarında yaşadıkları için balıkçılık yapma şansını da yakalamış durumdalar.

Her kabilede olduğu gibi burada da silahlı dolaşan kabile üyeleri var. Silah Afrika’da olmazsa olmazlardan anladığımız kadarıyla. Evlenirken kadınlara başlık parası olarak silah veriliyor. Bu silah bazen vahşi hayvanlardan korunmak için de kullanılıyor, bazen kabileler arası çıkan su savaşları için kullanılıyor, bazen de hükümet kabilelerle ters düştüğünde silahı alıp devlete karşı çıkıyorlar. Silah bulundurmak yasak değil; ama mermi bulundurmak yasak, mermiler ise el altından pazarlarda satılıp alınıyor.

Omo Vadisi’ndeki kabilelere ulaşmak için normal araçlarla gitmek pek mümkün değil. Normal şehir insanlarından yalıtılmış bir hayat sürdürdükleri için asfalt yollarla ulaşılan yerlerde yaşamıyorlar. Tüm kabilelere giderken 4×4 arazi araçları kullanmak zorunda kaldık. Kabilelerin olduğu bölgelere kendi başınıza gidip gezmeniz neredeyse imkansız. Etiyopya’da yaşayan insanlar bile kabilelerin dillerini anlamıyorlar. Konuştukları diller Omotik dil gruplarında yer alıyor. Turistler dışında dış dünya ile pek iletişimleri de yok. Ancak turist ziyareti öncesi de rehber, kabileden anlaşabileceği bir liderle veya rehberle görüşüyor, böylece kabilelerin içlerine kabul ediliyorsunuz.

Yaşadıkları evler diğer kabilelerle benzer. Dal parçalarından çevrilmiş bir dış cephe içerisinde, hayvan postları ve iki taştan yapılmış ocak, kilden yapılmış yemek pişirmek için bir kap, sadece bu kadar. Bu duruma mağara devrinden sonraki ilk evre diyebiliriz. Bu benim şahsi fikrim elbette. Gördüklerim bana bunu fazlaca hissettirdi. Tüm dünyanın çok çabuk değiştiği günümüzde bu görüntüleri görmek oldukça etkileyici. Bu kabilelerin içinden bazı gençler bu hayattan koparak şehirliler gibi giyinmeye ve okumaya başlamışlar. Sayıları henüz bir elin parmağını geçmiyor. Bu durum iyi mi, yoksa kötü mü zaman gösterecek.